[bu şarkı yarınlara]

12 eylülü incelerken yasalara göre yargılanmadan asılan 17 yaşındaki Erdal erenin haritasına bakmıştım. O kombinasyonu görünce üzüldüm. Sonra diğerine baktım aynısı, başkalarına baktım yine aynı kombinasyonlar… dedim bu bir tesadüf mü?!!

Aslında beni çeken ve tesadüf olmadığına inandıran ikinci bir sebep de şuydu. Bu açı bende de vardı. ben de kendimi feda ediyorum çoğu zaman. Genelde sakin bir mizacım var. Ama haksızlığa tahammül edebildiğim pek söylenemez. Bir toplantıda bana ne oluyorsa insanların haklarını “kendilerinden önce” ben müdafaa ediyorum. haliyle de fişleniyorum!.. göze batıyorum.

Ne demektir “kendini feda etmek” kavramı? Değişebilir herkesin nezdinde. Bana göre, O dönemki insanlar dediğim gibi idealleri olan insanlardı. Neredeyse bütün insanların yaptığı gibi ortalık durulana kadar bir köşede saklanıp bulanık su durulduktan sonra kurulmuş yeni ve güzel sisteme beleş yerleşme zihniyeti taşıyanlardan değildi. Düzenin değişmesi gerekiyordu ve bana dokunmayan yılan bin yaşasın demediler! Korkak bir kumandan gibi arka saflarda da savaşmadılar.!

ha idealleri tartışılır, kimine göre yanlış gelir. Ona bir şey diyemem. Ama hep başkalarının haklarını savunduklarından, cesur olduklarından devre dışı bırakıldılar, dışlandılar… bugün, bu açıya sahip olduğumuz için kellelerimiz tabi ki gitmeyecek. (o dönem gidebilirdi ) ama biz yine sadece gerektiği zaman konuşmayı öğrenemeyeğiz gibime geliyor

***** sanırım biraz yavan anlatmışım ama idare ett!!..