[ay_se]

bende bu döngüyü yaşayanlardan biriyim.ve en ağır yaşadığım döngüydü diyebilirim.insanın kendini bulması gibi bir şeydi bu.tabi o zamanlar bilmiyordum satürn döngüsünü.ama o yıllara gittiğimde bunun nasıl bir şey olduğunu anlayabiliyorum.bana verdiği dersleri öylesine iyi aldımki.almasam zaten yıkıldığım yerden kalkamazdım.öylesine zor bir dönemdiki oldukça depresif anlarım oldu diyebilirim.yıkılmak vardır ya.tam dizlerinizin üzerine gelirsiniz.işte öyle.satürn kalk diyordu benim kalkmaya halim yoktu.kendime güvenim sanki kalmamış,bir boşlukta kaybolmuştum.belki güçsüzlüğüm güçlü olmam gerektiğini haykırdı içimden.ve bir anda toparlandım diyebilirim.sanki yeniden doğmak gibi bir şeydi bu.herşeyi bilincinde tekrar tekrar canlandırmak ve toparlanmak.bir nokta koyup kaldığın yerden değilde.sanki sıfırdan başlamak gibi.silkinmek tabiri yerinde ise.farkındalık bunun adı işte.içindeki gölgeyi çizmek,resmetmek.yani karar vermek.aldığın kararda kalıcı olmak.şimdi o günlere döndüğümde aldığım karardan hiç pişmanlık duymadım.meğer satürn döngüsüyle hayatımın kararlarını almışım.onun öğrettikleri ise benim için çok önemli derslerdi.ömrümce unutamayacağım.olgunlaşıp kendimi bulmam sancılı olsada en büyük dersi satürn döngüsünde yaşadım..