[Derin]

Kadim Mitoloji
Kadim Mezopotamya’da Delebat ismiyle bilinen ve kendi başına tapınılan gezegen Venüs ile Venüs’ün bir parçası olduğu tanrıça İnanna arasında bir ayrım vardı. İnanna’nın değişik yerlerde yaratıcı Anu’nun, onun oğlu Enlil’in veya Ay tanrısı Nanna’nın kızı olduğu söylenir. Tanrıçalar arasında en önemlisiydi ve hem aşk hem savaş tanrıçasıydı. Daha sonra denkleştirildiği Samilerin İştar’ından farklı olarak İnanna gerçekte bir bereket tanrıçası değildi ve bazı yazarların iddialarının aksine asla bir anne figürü olmamıştı. Hiçbir zaman bir çocukla birlikte tasvir edilmemiştir ve birçok gelenek onun doğurduğu bir bebekten hiç bahsetmez.
İnanna birçok aşığından biri olan çoban tanrı Dumuzi ile yakından ilişkilendirilmiştir. Yeraltı alemine iniş hikayesi onun nasıl aşağı indiğini, inerken nasıl kuvvetlerini yitirdiğini ve nasıl kız kardeşinin merhametine kaldığını anlatı: Hayat Ölüm’ü kabul etmelidir. Diğer tanrılar onun serbest bırakılmasını sadece başka bir hayat karşılığında kabul etmiş ve Dumuzi’nin canı alınmıştır. Mitolojinin bir versiyonuna göre İnanna eve döndüğünde onun yas tutmak yerine eğlence tertip ettiğini gördüğünde bizzat mahkum etmiştir. Ona Temmuz diyen sami ırkına göre tanrı bir bereket tanrısıdır ve ölümü mısırların hasadına denk gelir. Eski Ahit musevilere bu tanrı için bayram yapmayı yasaklamıştır, ancak Temmuz Musevi takviminde yerini korumayı başarmıştır. Temmuz’un bir av kazasında öldüğü efsanenin daha eski bir biçimi, Klasik dünya tarafından Venüs ile Adonis’in hikayesi olarak bilinir (Sami bir kökenden gelen Adon kelimesi Eski Ahit’te Rab diye çevrilmiştir ve Shakespeare’in şiirleriyle ölümsüzleştirilmiştir.

İştar’ın Mısır’daki karşılığı, aşk ve bereket tanrıçası olan ve bir inekle temsil edilen Hathor’dur. Birçok önemli Mısır tanrı ve tanrıçası gibi onun güneşle bir bağlantısı vardı ve adı ‘Hathor’un evi’, yani güneşin doğduğu yer anlamına geliyordu. Hathor’un Venüs’le bir bağlantısı yoktu, o Sirius yıldızıyla ilişkilendirilmişti. Sirius’un güneşle birlikte yükselişi, genellikle Nil’in taşmasına tekabül ediyordu. bu taşma Mısır toprağını güçlendiriyordu, bu yüzden yıldızın bereketle ilişkilendirilmesi doğaldı, ancak astrolojik tabiatı daha ziyade Mars’a yakındı. Hathor kadınların ve onların hayatlarının ve ayrıca aşk, sanat, müzik ve hatta bira gibi sevinç getiren her şeyin yöneticisiydi. Tıpkı diğre benzeri tanrıçalar gibi yeraltı alemiyle bağlantıları vardı ve Ölüler Kitabı’nda merhuma yiyecek ve içecek sunarak onun ruhunun hüküm yerine gidişine eşlik ederdi. Öte dünyada bu dünyadaki hayatı desteklemekle görevli bir tanrıçadan daha iyi bir dost bulunabilir mi?

İnanna’nın Yunan karşılığı Afrodit’tir. Afrodit’in ismine Girit’te bronz çağında rastlanır, bu durum onun daha sonra ödünç alınmış bir ilah olduğunu gösterir. diğer yabancı tanrılar gibi (Artemis, Apollon ve Ares) o da Homer tarafından Troya tarafında, Zeus, Hera ve Atehene gibi Yunanlılaları destekleyen tanrılara karşı savaşırken tasvir edilmiştir. Geleneğe göre o Kıbrıs’tan sorumluydu. Kıbrıs Yunanlılar ile Sami ırkının erken tarihlerde bir arada yaşadığı bir yerdi. Afrodit ismi muhtemelen İştar’ın Fenikeli versiyonu olan Astarte (Kitabı Mukaddes’in Ashtaroth’u) isminden gelmektedir. Afrodit’in rolü onun Sami seleflerine göre daha sınırlıydı, Yunanlılar da çok fazla bereket tanrıçası vardı, sonuç olarak her birine daha fazla özel işlev veriliyordu. İsmi mevsimlerle ilişkili olan köken olarak Helen olan Hera evliliğin yöneticiliğiyle sınırlandırılnmış, Miken’in iki tanrıçası Demeter ile Persephone tarım ürünlerine ayrılmış; hayvan ve çocuk doğumları Anadoludan Artemis’in payına düşmüştü, son gelenin payına sadece cinsel aşk kalmıştı. Kıbrıs’taysa o tarımsal bereket ve hatta savaş gibi İştar’a ait sorumlulukları muhafaza etmiştir.

Romalı Venüs, Romalıların en sevdiği kişilileştirmelerden biri, bu örnekte arzunun kişileştirilmesiydi. Her ne kadar doğru gibi görünmese de ven kökü istemek anlamına gelen wi kökü ile aynıdır. Yunan mitolojisi (ve hiç kuşkusuz astrolojisi) bu soyutlamayı İştar’a ait özelliklerle doldurmuştu.

“Ey Aenaenın Anası, insanların ve tanrıların sevgilisi, Venüs, ey bakıcımız, semanın dönen yıldızları altında gemiler taşıyan denizi ve ürün veren toprakları hayatla doldurursun.”

(Lucretius)
Romalılara göreVenüs’ün Cermen karşılığı tanrıça Frig’tir. Frig Woden’in karısıydı, İngilizcedeki Friday (Eski ingilizcedeki Friged İtalyan Venerdi‘ye karşılık gelir. Aslında Frig ile aşk tanrıçası Freyja ile karıştırmışlardı, fakat bizatihi Cermenler bile her zaman bu iki tanrıçanın birbirinden ayrı olduklarını bilmezllerdi.

Kabala
Musevi Kabala’da Venüs yedinci küredir.Netzah yani Zafer anlamına gelir. Netzah, Hod (Merkür) ve Yesod (Ay) ile birlikte hayat ağacının en altındaki üçlüyü oluşturur. Dion Fortune Mistik Kabala adlı eserinde bu astral üçlüyü, Netzah’ın gücünün Hod tarafından şekillendiği ve Yesod’da tezahür ettiği maji alanı olarak yorumlamıştır. Bu üçlüye kişisel üçlü de denebilir, çünkü bireyde Venüs ile Merkür’ün, sanatçı ile bilimadamının dengesi oluşturulmalıdır. Bu iki gezegen arasındaki gerilimi, Atinalı Antiochus’un gözlemlediği üzere, yücelme burçları arasında görebilirsiniz (Venüs Balık’ta ve Merkür Başak’ta yücelir).

Netzah eylem sütununun temelinde yer alarak yaratıcı kuvveti duygu ve içgüdü de, insana ait cinsel veya imgesel bütün yaratıcılıklarda zuhur ettirir. Hem arzu hem de imgelem, bir açıdan yüzeyseldir. Cazibe terimi eskiden bir şeyin üzerine geçirilen bir büyülü yanılsama anlamına gelirdi, Netzah’ın zaferi bir şeyin dış zuhuratlarının cazibesini alt ederek onun özüne ulaşmayla ilgilidir. Kadim bir metinde Netzah Gizli Akıl diye geçer. “Çünkü onun parlak taşışı, yalnızca inisiyeler tarafından inancın yüksekliği içinde görülebilen ruhani erdemler tarafından alınırlar.”

Tarot
Tarot’ta Boğa ve Terazi büyük sır kartlarında sırasıyla İmparatoriçe ve Aşk kartlarıyla örneklendirilir. İmparatoriçe bereketi, yaratıcılığı ve tutkuyu gösterir; modern destelerde o genellikle bereketli bir kırlık alanla çevrilmiş olarak resmedilir. Aşk kartı (veya Aşıklar kartı) her zaman buradaki bağlanda kullanılmamıştır. Kötü çizilmiş Marseilles kartının yanlış yorumlanması yüzünden Altın Şafak bu kartı İkizler ile ilişkilendirmiştir, oysa daha erken dönemde çizilen bütün kartlar Cupid ile Venüs’ün yönetiminde bir aşık çifti gösterir. En iyi modern tasarımlardan biri de bu çifti Gülnaç ve simya sembolizminin Kral ile Kraliçe’si olarak gösteren Aleister Crowley’e aittir.

Küçük sır kartlarında Venüs kabalistik felsefeden dolayı yedilileri yönetir. Yedili kartlardan hiçbiri tümüyle iyi değildir. Asaların yedilisi cesaret anlamına gelir ki bu bile sadece zor zamanlarda ihtiyaç duyulan bir şeydir. Diğer yedililer kelimenin eski anlamıyla bir şeyin büyüsüne, cazibesine kapılmayı anlatır. Kupaların Yedilisi yanılsamalı başarı‘dır. Çünkü aşkın gözü kördür. Paraların yedilisi tatmin edilmemiş başarı demektir, çünkü duygular maddi şeyleri gözetmezler. Aşka varsa dünya silinmiştir.

© David McCan

© 2010, BATİNİLER.