[Angel]

Astrolojide, tıpkı insanların doğum tarihlerine göre haritaları hesaplandığı gibi, ülkelerin de resmi olarak kuruldukları tarihe göre doğum haritaları çıkartılabilir. Bu astrolojinin alt kollarından biridir ve İngilizce’de “Mundane Astrology” (dünya astrolojisi) olarak adlandırılır. Bir kişinin haritasında kişiliği, anneyi, babayı, şansı, zorlanma alanlarını vs. gösteren gezegenler ve evler, bu astroloji dalında bu kez o ülkenin yöneticilerini, halkını, sendikalarını, eğitim sistemini, kadınlara bakışını vs. simgeler. Bu bağlamda baktığımızda, 29 Ekim 1923’te, Ankara’da saat 20:30’da kurulan Türkiye, burçlar kuşağının en çok korkulan, en sevilmeyen ve buna karşın bir o kadar da merak edilen Akrep Burcu’ndandır. Astrolojide Akrep burcu, ölümü, ya da ölüm kadar dönüştürücü büyük değişimleri, cinselliği, gizli konuları, ortak paylaşımları temsil eder. Akrep aynı zamanda yoğun duyguların, kişinin içini kemiren kuşku ve kışkançlıkların da burcudur. Ama içerde yanan alevlere rağmen bir Akrep dışarıya karşı ifadesiz ,soğuk ve acımasız görünebilir.Akrep yapılanları unutmaz, hayatın bir savaş olduğunu ve düşmanlarını bilir, tam öldü denilen yerde yeniden küllerinden doğabilir.

Büyük bir imparatorluğun küllerinden doğan Türkiye Cumhuriyeti de bu anlamda Akrep temasıyla örtüşür. “Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur.” sözü de, hem yüzyıllar boyunca yaşadığı ihanetleri unutmadığını, hem de başkalarına güvenmekte çektiği zorluğu ifade eder. Ama Türkiye’nin Akrep’liği bununla sınırlı kalmaz. Türkiye’nin haritasında Akrep burcu, aşkı, yaratıcılığı, çocukları, kumarı ve spekülasyonu, sporu ve eğlence hayatını temsil eden 5.evi kesmektedir. Üstelik burada, Türkiye’nin ilişkilere bakışını ve genel anlamda yaşamdan zevk alma stilini gösteren Venüs, bolluğu, bereketi, şansı gösteren Jüpiter ve en önemlisi Türkiye’nin yöneticilerini, genel karakterini temsil eden Güneş’de bulunmaktadır.

Astroloji bilmeyenler için bunun Türkçe meali şudur: biz aşkta “ölümüne” severiz, kavuşamadık mı sevdiğimize ya onu, ya kendimizi öldürmekle tehdit ederiz. Başka hiç bir ülkede aşk ve ölüm teması bu kadar içiçe yaşanmaz. Acı bir bağlılık yeminidir aslında, kendini her ilişkide gösterir, tıpkı iki küçük çocuğun bir daha ayrılmamak üzere yemin ederken bile, parmaklarını kesip kan kardeşi olması gibi. Çünkü Akrep burcu kandan ya da ölümden korkmaz, çünkü Akrep burcu yaşamın öteki tarafını merak eder, gusülhanede yıkanan ölüyü tevekkülle izleyen bir çift gözdür Akrep. Eğlence hayatımızda da Akrep’in izleri yok değildir. Silahlarımız her eğlencede ortaya çıkar, “eğlenirken” kazara ölüveririz. Eğlenmek deyince aklımıza tiyatro, sinema gibi kişinin izleyici olduğu şeyler gelmez. Eğlence dendi mi aklımıza önce yemek, içmek gelir, dinlemek,izlemek bize yetmez. Biz o eğlenceyi içimizde hissetmek, yaşamak isteriz. Onun için müzik aynı Akrep’in temsil ettiği büyük dönüşüm gibi, “hastayım yaşıyorum görünmez hayalinle” diye başlayıp, gözyaşları akıtıldıktan sonra, “salla salla gül memeler çağlasın”la biter. Müzisyenler susup, anfiler kapatıldığında hissedilense, çılgın bir sevişme sonrası yatak odası manzarasına benzer: dağılmış üst baş, çoktan çözülüp düşmüş topuzlar,terden akmış boyalar ama yüzlere yansıyan, içimizde hissettiğimiz ve gizlice bizi dürtüp duran o hain istekten kurtulmanın verdiği rehavet ve mutluluktur.

Belki de bu yüzden başı bağlı, ağzından duayı eksik etmeyen, ona göre açık giyinenleri ayıplayan, 50’sini çoktan aşmış komşu Cemile Teyze’nin de bir düğünün sonuna doğru kendisi tutamayıp oynamaya kalktığını ve ondan beklenmeyecek kıvraklıkta hareketler yaptığını ya da bir konserde gencecik delikanlıların, gülüp eğlenecekken kendilerini doğradığını gördüğümüzde de hiç şaşırmayız, anlarız.

Akrep, bilinmeyenin , gizemin, öte alemim burcudur dedik ya, belki de bu yüzden en cahilimizden en okumuşumuza, hepimiz faldan hoşlanırız. Tüm inkarlarımıza, “ben aslında inanmam, ama eğlenceli oluyor” savunma mekanizmalarına rağmen, her kahve içişimizden sonra, masadakilere dönüp, “aranızda fal bakan var mı?” diye sorar, cevap alamasak bile bir umut, yine de o fincanı kapatırız. Sonra oradan olmasını umut ettiğimiz şeyleri duymaya ya da görmeye çalışırız. O modern plazaların, iyi eğitimli iki dil bilen “bilimsel” çocukları bile, normalde selam vermeye tenezzül etmedikleri bir sekreterin iyi fal baktığını duyunca, yemekte onunla aynı masaya oturup yakınlık kurabilmek için birbiriyle yarışır. Çünkü bizi gerçekler, veriler, istatistikler ilgilendirmez. Onlar yavandır, onlarda bir mucize, bir gizem yoktur. Biz bir İkizler gibi okuyarak değil, bir Akrep gibi yaşayarak, deneyerek öğreniriz. Aklımızdan çok sezgilerimize güveniriz. Kansere karşı bulunan yeni ilacın ne olduğu, kaç kişi üzerinde denendiği, ne zaman insanlarda kullanılabileceği gibi bilgiler sadece haberleri dinlerken kulağımıza gelen bir cümle olarak kalırken, Kırşehir’de bir hocanın, kendi imal ettiği ve formülünü kimseye vermediği- dolayısıyla “gizemli”- mucize ilacıyla ilgili her türlü gelişmeyi en ince ayrıntısına kadar yakından takip eder, kanser olduğunu duyduğumuz bir hastaya önce onu tavsiye ederiz.

Madem “Türkiye’nin haritasında Akrep burcu aşkı, çocukları, eğlence hayatını, temsil eden 5.evi yönetmektedir ve orada bolluğu, bereketi, şansı temsil eden Jüpiter’de vardır” dedik, o zaman çocuklardan bahsetmeden geçmek olmaz. Evet biz çocukları çok severiz. Çok da çocuğumuz olur. Ama Akrep burada da kendini gösterir, bir yandan da bebek ölüm oranında ilk sırayı kimselere bırakmayız. Bizim olsun olmasın tüm çocukları bağrımıza basarak, yanığını sıkarak, eğer biraz tombulsa bacaklarını çimdikleyerek severiz ve bunu normal karşılarız. Onun için bir Avrupalının çocuğuna yaklaşıp sadece yanağını okşadığımızda bile, gözlerinde oluşan hayrete ve rahatsızlığa bir anlam veremeyiz. Çocuklarımızı yeterince beslemez, aşılarını yaptırmaz ama öldüklerinde “Allah verdi Allah aldı” diyerek kendi ihmalimizi bir gizeme bağlayıveririz. Akrep’in ölüm ve cinsellik teması, kendi çocuklarımızı, bizim istemediğimiz biriyle birlikte oldu diye öldürdüğümüzde de, kendi elimizle bekaret kontolüne götürdüğümüzde de yine sahnededir. Türklerin libidosu güçlüdür güçlü olmasına ama, Akrep bunu gizli yaşamak, üstünü örtmek, belli etmemek ister. Ama ayıplar, yasaklar, ölüm tehditleri bile, bu enerjinin önüne geçemez, cinsel dürtülerimizi ne kadar aklımızdan çıkarmak istesek, onu o kadar çok düşünür suçluluk duyarız. Düşünün bir, başka hangi ülkede babalar oğullarına “amcalara pipini göstersene yavrum” der! Fallus sembolü öyle yoğun içindedir ki hayatımızın, ben bazen Freud’un, aslında Viyana kuşatması sırasında yaşanan bir gecelik bir aşk ilişkisinden dolayı damarlarında Türk kanı taşıdığını düşünmüyor değilim!

Astrolojide beşinci ev aynı zamanda hobileri ve risk almayı temsil eder. İddiaya girmeyi, kumar oynamayı severiz. Ortaokulda matematik dersinde birden yüksek not alamamışlarımız bile borsadaki kağıtların bedellisini, bedelsizini, temettü hesabını kafadan yapabilir. Çünkü işin içinde heyecan ve risk vardır. Milli sporumuz güreş bile cinsellik temasından nasibini alır. Yüzlerce yıllık Kırkpınar’ın ağalığına soyunan kişisinden tutun da, güreşden çok güreşçileri izlemeye gelen Avrupalı eşcinseller bile Akrep temasının bir yansımasıdır. Klüp başkanlarımız şampiyonluk için sahalara büyü yaptırır.Tehlikeli sporlar ilgimizi çeker, ama bu sporları yollarda önümüzdeki arabalara makas atıp, 220 basarak gerçekleştiririz. Eh dedik ya Akrep ölümden korkmaz, aids taşıdığını bildiğimiz halde neden hala o hayat kadınıyla birlikte olmak istediğimiz sorulunca da “atın ölümü arpadan olsun” der güleriz. Peki Akrep’in güçlü yanlarına ne oldu derseniz, elbette onları da yaşamımızda kullanırız. Her ortamda ayakta kalabilecek, bize gösterilenleri değil, perdenin arkasındaki gerçeği anlayabilecek, kısacası hayata karşı bize kalkan olacak sezgilerimiz, içgüdülerimiz vardır.Değerlerimizi sonuna kadar savunur, tehditlerden korkmaz, gerektiğinde onlar için ölesiye mücadale edebiliriz. Birşeyleri yıkıp yeniden yapabilecek bir devrimcilik ancak bu korkusuzlukla mümkün değil midir zaten? Üstelik içimizde taşıdığımız sorgulayıcı bakış açısı, kendi doğru ve yanlışlarımızı da araştırmamıza ve gerektiğinde onları değiştirmemize neden olur. Yine gerektiğinde hepimiz korkusuz birer asker olur, cepheye gideriz. Bakmayın bu yazdıklarıma, ben aslında bir astrolog olarak Akrep burcunu çok severim. Ama yine de tüm bunları düşününce, bazen kendi kendime, Türkiye Cumhuriyeti 29 Ekim yerine, örneğin 29 Kasım’da kurulmuş olsaydı ve bizler de hayatımızı Yay Burcu temaları içinde, yani dünyayı gezip dolaşarak, felsefeyle ilgilenerek, açık havada dostlarımızla yiyip içip gülerek geçirseydik fena mı oldurdu diye sormuyor da değilim.

http://www.meltemtolunay.com/?p=54