[Alejandro]

İşin ilginç kısmı , psikoloğuma kaç defa yorulduğumu söylesemde asla antidepresan vermez bir kere verdi onda da panik atak krizi geçirdim . Yani depresyon eğilimli değilim depresyon anlarında "kendine gel" dediğim anda kalkabiliyorum. Duyguları ve düşünceleri ayırıp somut bi karar veriyorum. Ama canım ağlamak harap olmak isterse depresyona girmiş taklidi yapıyorum sanki bazen üzülmek istiyorum üzülüyorum şunu demek istiyorum "elimde değil yapamıyorum" diyen insanı anlayamam mesela. Ben nasıl yapıyorum ? Güçlü sert açı alan bir oğlak ayım var bu düşünce yaklaşımı belki bununla ilişkilendirilebilir. Depresyona , melankoliye meğilliyim hep kendimi acı ceken varlık olarak görürüm ama ben istediğim için o öyle anında değiştirebilirim. Bu yüzden çok fazla psikolojik savaşlarla savaşıp ya kazanırım yada askıya atarım ama asla kaybetmem.