[ginka]

(03-06-2011 02:38 AM)jet Yazılan:  bunu insanlarla paylaşmamı bir arkadaş söyledi.
içimde, hem homoseksüel olabileceğime hem de heteroseksüel olabileceğime dair paranoyalar taşıyorum.
doğrusu kendime bunu itiraf ederken, aynı anda inkar da ediyorum. ama bir başka düşüncenin de tesiriyle acele hüküm vermemem gerektiğine kanaat getiriyorum. ama paranoyaların önü arkası kesilmiyor.

öncelikle bu duruma ne yönde bakıyosun sana göre bi hastalık mı ?

insan olduğumuzdan paranoya açımız olsada, ,içimizde bazı dürtüler olsada özgür irademizi bi kenara atamayız
çok geç olmadan seçim yapman gerek ve o konuda zihnen düşünlerini o yönde değiştirmen gerek ki duyguların da değişsin.ayrıca düşündükçe insan o tarz şeyleri hayatına ister istemez çekiyor...farkettiysen hayalinde canlandırdığın şeyler gerçek dünyada başına taciz şeklinde geri gelmiş... bu durum herkes için geçerli zihnimizdekiler maddeleşir,onları bi şekilde hayatımıza çekeriz... özelliklede korkularımızı çekeriz.

homoseksüellikte bir seçim olabiliyor bazı insanlar için... tatminsizlik başka arayışlara itebiliyor...seninki bunlardan biriyse şayet ve bu durumdan kurtulmak istiyosan,
durumu adı üstünde cinsel sapkınlık olarak düşünüyosan çok geç olmadan doktora bu konuda uzman birine görünmeni tavsiye edebilirim... ciddi bi karar tüm hayatını etkileyecek sonuçta... bide bu durumu tam anlamıyla düzeltmeden üstünü bi şekilde örtüp kenara koymak, mesela bir bayanla evlenip çocuk sahibi olmak da daha kötü sonuçlara, vicdan azaplarına neden olabiliyor...

duygu asena'nın ''paramparça'' isimli bi kitabını okumuştum gerçek hatta homoseksüel bir babayla röportajını kitap haline getirmiş.
kitaptaki karakter bu tür paranoyalarına rağmen evlenmiş ve evlilği sırasında bir çok erkekle ilişkisi olmuş , aşık olmuş, terkedilmiş yıkımlar yaşamış , bir yandan ailesi çocukları için yaşamak zorunda olan, babalık sorumluluğu olan bi adamı anlatıyordu..