[jet]

Gerçeklerden kaçmaya yatkınım, daha doğrusu benden birşeyler saklandığı hissini hep taşıyorum. Acaba insanlar bilmediğim birşeyi mi biliyorlar. Daha bugün ticari bir konuda kazıklandım ve iyi niyetimin kurbanı olduğumu gördüm. (hoş yanlış bir yatırım alanına para akıtmak başlı başına kötü bir durum oluşturuyordu, iyiki ondan uzaklaşmamı sağlayacak duygusal bir deneyimi burnum kanamadan atladım) evet kazıklandığım için, duygularım allak bullak oldu, bir bakıma yediremedim. oysa aklımda o an bambaşka şeyler vardı ve ben dikkatli ya da uyanık olamamıştım. daha doğrusu aklıma bile gelmemişti böyle olacağı.
Öfkelenmedim diyemem hatta ilk 10 dakika o öfkeyle cezalarını vermek için beni kazıklayanları aradım. ama sonra parayı annemden nasıl ve ne şekilde aldığımı, nasıl bir konuma düştüğümü ve neden bunu kendime yakıştıramadığımı düşünüp, boynumu büküp eve döndüm. basit bir kazıklanma, kardeşim de takma, haram olsun dedi. ben olsun diyemedim. o da kötülük olsun diye demedi ama ben niyetimi söylemeden ya da yargılamadan önce bilmediğim ya da anlamadığım birçok şey olabilir diye yine kabahati kendimde buldum.