[Zembul]

Şu sıralar içinde bulunduğum sıkıntılı sürecin beni iyiden iyiye daralttığı zamanlarda bir yandan bu karanlık tünelin ucunda ışığın ne vakit belireceğini düşünürken, bir yandan da edindiğim astroloji bilgileriyle tüm bunların özünde neye işaret ettiğini anlamaya çabalıyorum. Ancak bu çok güç bir iş.

Bu ülkenin insanları olarak yaşadığımız ciddi sorunlar, fiziki ve ekonomik depremler şüphesiz ki kollektif bilincimizi derinden etkiliyor ve geleceğe ait umutlarımızı farklı dozlarda da olsa gölgelemeye devam ediyor. Bir güvensizlik duygusu kaplıyor içimizi. Yarına ilişkin bir korku gibi geliyor bana. İşte tam da burada Güney ay düğümümün dokuzuncu Ev’de ve Ay’ımın da Yay burcunda durduklarını hatırlıyorum. Çok sevgili Astroloji öğretmenim Barış’ın bana daha en başlarda söylediklerini hatırlıyorum: “Yay hep yarında yaşamaya yatkındır. ..” Elbette tek söylediği bu değildi. Ama benim şu anda birden bire hatırladığım bu oldu. Yarın, ilerisi, uzaklar ve başka ülkeler, başka kıtalar; inanılmaz büyük ve sınırsız! İşte o yarınlar ki bugünlerde pek sisli, güvenle bakmaya o iyimser Yay Ay’ımın da zaman zaman mecali kalmıyor. Zannediyorum bunda tam arkasında duran Pluto’nun da parmağı var.

Her neyse, bugün Yay burcunun "Yaşamın anlamını bulmak” gibi acayip zor bir hayat ödevini sembolize etmesi ve Jüpiter gibi dev bir gezegenin fiziki boyutlarıyla Yay burcunun felsefi boyutunun arasındaki doğru orantıyı tekrar fark ettim. Ben Jüpiter’in “Büyük şans planeti” olduğuna inanlardan değilim. Bu sembolün de tıpkı diğerleri gibi sadece bir enerjiye, astroloji alfabesinde karşılık gelen bir harf olduğunu düşünüyorum. Onu nasıl kullandığımız sadece bize bağlı. Hele hele Yay Burcunun yaşamın anlamını keşfetmek ve bir yaşam felsefesi geliştirmek yolundaki zorlu işini düşününce yanlış kullanılan Jüpiter’in fatal sonuçları olabileceğini biliyorum.

"Yaşamın anlamı nedir?” sorusuna kaçımız hemen cevap verebiliriz? Kaçımız genel kabul görmüş, bildik, klişeleşmiş felsefi cümleler dışında kendimize ait, içimizden gelen anlamı dile getirebilecek cümleyi kurabiliriz? Kaçımız yaşamın değil yaşamımızın anlamını fark ettik? Dolayısıyla biz bir yandan yaşarken, akıp giden zamanın bizim yaşamımız açısından anlamını kaçırma tehlikesi hep var. Hele hele “umut dolu yarınlar” şarkısını mırıldanırken birden bire yarınların tükenmekte olduğunu fark etmek durumunda kalabiliriz. Hem de bütün bunlar olurken aşırı güvenimiz, dozu fazla kaçmış iyimserliğimizle, yani “şişko” Jüpiter’imizle neler olduğunun hiç farkına varamıyabiliriz. İşte alın size Şans Gezegeni’nin gölge yüzü!

Dönüşüm gezegeni Pluto’nun Yay burcunda gezindiği yıllar boyunca biz Yayzedeler (yoksa Jüpiterzedeler mi deseydim?) bu konuda biraz kafa yorsak, birazda iç sesimizi dinlesek o karanlık, belki o küçük gezegenin büyük gücüyle yaşamımızı daha anlamlı kılabiliriz. Herhalde bunu yaparken Merkür’ün ve İkizler burcu özelliklerinin hep birlikte işin içine dahil olduklarını söylemeye gerek yok. Aşağıdaki bölümde aslında hepimizin aşina olduğu, bazılarımızın ezbere bildiğini tahmin ettiğim ana temalara bir göz atalım. Tabiidir ki daha eklenecek çok şey var. Aman durun yine karşılıklı “zeka fışkırtmaya” kalkışmayalım da biraz gözlerimizi kapayıp dinleyelim; içimizden gelen sesi dinleyelim.

Elbetteki bizler; Yay bebekleri, hayat yolları üçüncü ev- dokuzuncu ev veya Yay - İkizler ekseninden geçenler, Ay’ı Yay’ı mesken tutmuş olanlar ve dünyada Yay maskesiyle dolaşan yükselenler! Zeus’un (Jüpiter) Olimpos’un tepesinde oturduğu gibi tahtına kurulmak veya Hermes (Merkür) gibi sandaletlerimize kanat takıp ordan oraya uçup durmak; bitmez tükenmez bir telaş içinde ... Tanıdık geliyor değil mi? Ancak Onlar tanrıydılar. Biz insanların kollektiv bilinçaltının en renkli ve gerçek figürleri. Ancak Zeus gibi fildişi kuleden aşağıya bakarak, o zavallı ölümlülere acımak hayatı bir insan olarak deneyimlemek ve anlayabilmek için yetmez. Hermes’i düşünecek olursak da sağa sola koştururken yaşamımıza ne olmakta olduğunu anlamaya zamanımız kalmaz. Hercai gönüllü ilkbahar kelebekleri gibi ordan oraya uçuşurken kısacık ömrümüzü bakarsınız ki tüketivermişiz. Biz Olimposlu tanrıları ölümsüz kılarken gerçek dünyada sınırlarımızla varız.

Zihinsel özgürlüğü, merakı ve hareketliliği temsil eden genç ruhlu İkizler’in (Merkür’ün) oksijeni, Yay’ın yaşanarak ulaşılmış, dolayısıyla hazmedilmiş, büyük (Jüpiter) bilgi ateşini besler. Bu öğrenci- öğretmen ilişkisine benzer. Birlikte var olurlar. Dileyelim ki bu ateş hiç sönmesin ve insanların yolunu sonsuza kadar aydınlatsın.

Tekrar görüşene dek mutlu kalın !

Neşe Kuran

http://www.astrolojidergisi.com/Hayatin%...20dair.htm