[jet]

söylerken tuhaf hissediyorum ama bir yandan da açığa çıkartıp ne yaşadığıma tekrar bakıp, düşünmek ve doğru olanı yapmak ihtiyacındayım.
açığa çıkartma ihtiyacının neden baskı uyguladığını biliyorum diyebilirim. zihnimin içindeki cinsel imaları ve aniden gelişen cinsel sapkınlık dürtülerini engellemeye çalışıyorum. şöyle söyleyebilirim; bunları kendime bile göstermeyi uygun görmüyorum ve bu düşüncelerin gelmesiyle, hemen bir başka düşünceyi öne sürerek, giderek azalması veya o an aklımdan çıkması için çaba sarfediyorum. çoğu zaman başka konulara merakımdan da ötürü, yerleşmiş olan bu cinsel paranoyaları görmemezlikten gelebiliyorum fakat engel olabildiğim söylenemez.

Bir süre önce psikolojimi alt üst eden bir cinsel tacize uğradım. yalnız şöyle bir durum var; tacize uğradıktan sonra içimde olduğunu bildiğim bu cinsel dürtüler veya düşüncelerden rahatsızlık duymaya başladım. yani o andan öncesinde de bir hayli sıradışı fanteziler taşıdığımı söyleyebilirim ve doğru veya yanlış olabilecekleri konusunda sorgulama yapma ihtiyacı hissetmezdim. nedeni karakteristik özelliklerimle mi alakalı tam emin değilim ama birşeyleri anlamak için hep olağandışı durumları yaşamak zorunda kalabiliyorum. o tacizden kurtuldum(fiziksel olarak benden güçlü olduğu halde) ama bir dönem bunu aklımdan çıkaramadım, hala da çıkarabilmiş değilim.
sonraları kendimi suçlamaya başladım. bana taciz eden kadar suçum vardı çünkü onun bana yapmaya çalıştığını ben zihnimde diğer insanları kullanarak yapıyordum. ve bunu anlamam için mi o durumun gerçekleştiğini düşüne düşüne cinsel alanda kendime baskı uygulamaya karar verdim. bunu düşünmek ve uygulamak bana çok zor geliyor çünkü hepimiz biliyoruz ki cinsellik bir ihtiyaç ama ben bu ihtiyacı, zihnimde kurguladığım fantezilerden ötürü hak etmiyor olabilirim diye kendimi yargılamaya kalktım. kendimden üst birinin varlığını eski zamanlarda inkar ettiğimi ama ibretlik olaylarda da ona sığındığımı düşünürsek çaresiz bir üst bilince teslim olma olarak sandığım bir mucize beklentisiydi.
her zaman mucize beklemişimdir ama hiçbir zaman gerçekleşmedi.
kendi durumuma üzülmüyorum/üzülemiyorum artık. eskisi gibi o dürtüleri veya fantezileri noktasal bir alana doğru itebiliyorum. zihnimin çalışma yöntemini hiyerarşik bir denetim mekanizmasına dönüştürmeye çalıştığımı söyleyebilirim.
sanırım yükselenimin akrep olması bana avantaj sağlıyor çünkü üst bilincim olayları ve düşünceleri hep ulu veya daha üst bir yaratıcıya götürüyor beni. ve kademeli olarak diğer bilinçlere bunu kabul ettirmeye çalışıyor.
kötü biri değilim. herşey güzel olsun, olumluluk hakim olsun isterdim belki de herkesten çok.
patladığım anları hatırlıyorum, zarar vermek söz konusu olduğu zaman üstüme su dökemezdi kimse ve dökmemeli diye herkes de var olan bu zarar verme dürtüsünü bloke etmeye başladım bir süre. aslında güçlüyüm diyebilirim ama duygularım beni güvensiz olmaya itiyor. ve gücü somut bir şekilde hissedemiyorum. ama ruhsal anlamda açılmayı ve ruhumu arındırmayı istiyorum ki, sahip olmak isteyeceklerimi hak edeyim.
kabul ediyorum, düşünmemem, kurmamam gereken hayaller kurdum üstelik çok vahşice ve sapıkçaydı bazıları ama geri adım attım ve bu yüzden cezaya kaldım. kendimi de cezalandırmaya başladım.
değişmek istiyorum, çünkü bahsettiğim gücün, bencillikle harmanlanıp zarar veren bir potansiyele dönüşmesini istemiyorum. hoş kendimi kontrol edebildiğim sürece ve kışkırtmalara kanmadığım sürece sakin kalabiliyorum. ama hem kışkırtmaya müsait hem de kışkırtılmaya müsait bir doğam var. bazen gözüm dönebiliyor bu yüzden.
evet cinsel taciz travmatik bir etki oluşturdu bünyemde. ama hayat enerjimi daha da yükseltti bu diyebilirim. öyle küçük şeylerden mutlu olmaya başladım ki yüzeysel bir şekilde onları tekrar yaşamak için tekrar tekrar oyun oynamaya başladım, insanları fütursuzca kullanarak.
ama artık oyun oynamıyorum, şimdilik sessizce bir kenarda oturuyorum ve değişmem için geçerli olacak kuralları oluşturmaya çabalıyorum. ama mutluluk için yüzeysel merakım bana engel oluyor çoğu zaman ve kendimi bir türlü bu kuralları oluşturamamış bir halde görüyorum.
daha dün söz dinlememe konusunda yine başıma bir iş açtım ve sonucunda edindiğim duygusal kazanımın tacizden elde ettiğim kazanımdan pek bir farkı yoktu. yine oturdum başıma neden geldiğini sorguladım ve değişmek için kendimce neden bu kadar acı deneyimler yaşamak zorunda olduğumu düşünerek artık kontrollü davranmam gerektiğine bir adım daha yaklaştım diyebilirim. bu yaklaşımı herhangi bir sayıya limitle yaklaşmak olarak düşünebiliriz. hiçbir zaman o sayıya ulaşamaz ama fonksiyonun hangi alanlarda geçersiz veya kural dışı olduğunu zamanla anlamama yol açar sanıyorum.
ve ne yazıkki hep sanıyorum...
teşekkürler