[Presence]

bizde öyle bir durum var mı pek emin değilim.
herkes doğrunun bir ucundan tutuyor.
herkes çok farklı.
herkes dayanışmaya çalışıyor.
birbirlerine karşı öz-veride bulunmaya çalışıyorlar.
çünkü bu aile yaşamaya çalışıyor.
herkes üstüne düşeni yapmaya çalışıyor.
sorunlar iletişimde halledilebilir.
bazen evde çok gergin saatler olabiliyor.
kavgalar, gürültüler...
sonra özden ne kadar verildiğine bakıyorsun,
tamam diyorsun ya,
biz de çalışırsak çok verimli bir ekip.
hem komik,
hem acı,
hem sıkıcı,
hem eğlenceli,
garip,
tipik bir çekirdek aile.
ve bir arada durmayı seviyor.
ama ayrılık yaklaşıyor.
herkes herkesi hazırlamaya çalışıyor.
aile eğitimimizi tamamlıyoruz
biraz geç oluyor,
ama en azından arkaya dönüp bakmamak için,
hadi 'Allah'a emanet olun, verin elinizi öpeyim' diyebilmek için...
ailemin bana kazandırdığı özellikleri yadsıyabilir miyim?
hem olumlu, hem de olumsuz anlamda?
ya benim onlara kazandırdıklarım...
karşılıklı değişiyoruz.
ben; tırnak bencil tırnak bir insanım
85 yılının sondan bir önceki mohikanı.
bencil olduğum çocukken saptanmış.
okul bir gezi düzenliyor ve ben gitmek istemiyorum.
ısrara gelemiyorum, ağlamaya başlıyorum.
neyi istediğini, neyi istemediğini biliyor çocuk diyorlar.
ulan nesi güzel bunun?
bu şu demek olabilir:
ben isteklerimden ve başkalarının isteklerini gerçekleştirmekten vazgeçmeliyim.
her ikisi de.
en iyisi bir konuşalım.
gelecek için ne düşünüyorsunuz?
biz de size öğretmiyor muyuz ebeveyn olmasını?
çocuk doğurmak veya çocuk yetiştirmek kolay mı?
evlat olmak kolay mı peki?
herkes dayanışma içinde olmalı.
çok şükür bizim ailede bireyler birbirleriyle sorunlarını çözebiliyorlar.
gerçekten kardeş kavgası ölümle sonuçlanabilir.
aile yapısı çok önemli.
kontrol bizde değil evet.
ama hayat bizim neyi istediğimizi gösteriyor.
öyle gözüküyor.
onu elde etmeye doğru gidiyoruz sanki.
aradığını bulabilirsin.
çok kolay.
davranışın çok önemli.
bazı davranışların değiştirilmesi gerekiyor.
bunlar nedir, ben karar veremem.
ben kendi davranışımı yargılandırmaya çalışıyorum.