[Luli]

SoL@RÎ$ Yazılan:günesim 2ev oglakta bende esyalarımı biriktirme değilde baglılıksorunum olur ayrılırken içim burkulur küçükken eski yatagımı değiştirmek için evden cıkarmıslardı saatlerce aglamıstım taki yenisini görünceye kadar esyalarımı sevdiklerimi paylaşamıyorum

''Saatlerce ağlamak'' ve ''Çocukluk'' denilince, anılarım depreşti )

Yanlış hatırlamıyorsam, 6-7 yaşlarındaydım ve iki yüz elli bin lira gibi cüzzi bir rakamdı, ilk aldığım harçlık (eskilerin deyimiyle şimdinin parasıyla (((; üç dört lira civarı eder sanırım).

Bozukluk çıkmaması sebebiyle, bir gün annem, dünyaları alacak o miktarı yeniden vermesi şartıyla benden talep etti. Yalnız geri verdiğinde, benim sevgili kağıt paramın yerinde (totalde eksik olmasa bile) demirlikler de bulunmaktaydı.

Aman Allah'ım, nasıl ağladığımı hala dün gibi hatırlıyorum utandım kadıncağız ne diller döktü, aslında değişen hiçbi'şey olmadığına ikna etmek için.

Matematiğimin gelecek vaad etmeyeceği, o günlerden belliymiş