[Reinarubia]

Sevgili Amarth,

Sende kendine güven sorunu var bence. Bende de tam tersi, aşırı kendine güven, herşeyi en iyi yaptığına inanan bir ego var. Ama benimkisi de, en az senin durumun kadar bana acı veriyor. Çünkü her başarısızlığımda, "bu benim gibi birinin başına nasıl gelir" lafları eşliğinde isyan ediyorum ve kendimi yıpratıyorum. Sürekli geçmişin muhasebesini yapıyorum vekendi kendimi kahrederek depresyona sokuyorum.

Benim forumda sana ibadete sığınmanı söyleyen arkadaşlar gibi bir dini inancım da yok, manevi yönüm sıfır.
Hadi sen ibadetle filan bir şekilde bu durumu atlatabilirsin. Peki ben ne yapıyorum biliyor musun? Dayıyorum antidepresanları, beynimi uyuştuyorum. Başka da bir çözüm göremiyorum. Ama bu bile, bu aralar türeyen, "dünyadan yok olup gitsem de kendimden kurtulsam" düşüncesinden beni uzak tutamıyor.

Peki ben ne yapacağım? Sen daha 22 yaşındasın, ben oldum 34. Geldim yolun yarısına. Kaçan trenleri nasıl geri getireceğim. Birileri de bana yol göstersin lütfen...