[Feslegen]

Belalı açım, çok hassaslık, kırılganlık veriyor. Çok küçükken ilkokul zamanları sosyal anlamda kafam rahattı çünkü herkes saftı, ben de daha bir Aslan burcuydum sanki. Büyüdükçe daha bir içime kapandım, karamsarlaştım ve sarsılmaya başladım(özellikle lise zamanı). Genel olarak ev ortamı da çok huzurluydu denemez. Zamanla ağır ağır iyi olmaya, alışmaya başladım eskiye göre. Anneme karşı kırgınlığım çok oldu, sert ve baskıcı davrandı, ben büyüdükçe hafifledi bir de uzaklaşınca daha iyi oluyoruz. Hep yalnız bir insan oldum ve kendi kendimi büyüttüm manen olabildiğince, destek görmedim. Yükselenle birlikte üzerimde çok ağırlık yaptığını düşünüyorum, kolay nazara geliyorum zaten. Kadım da oğlak ayrıca.. Umarım ulaşırım.

Şu yazılana o kadar ihtiyaç duyuyorum ki, hep öyle oldu. Güvenle rahat olabilmek. Kalıcı olmasalar da arada bir rahatça konuşabildiğim insanlar çektim hayatıma.
"Ay-Satürn'ün en büyük ihtiyacı mümkün olduğunca emniyette hissetmek ve güvende olmaktır. Hissettiği biçimde davranabileceğine güven duymak, gerçek hislerini keşfetmek için kendisine izin verecek yeterlikte güven duymak."

Bu arada hayatım boyunca hiç tuğla, duvar resmi çizdiğimi hatırlayamadım, galiba iyiymişim ben yine