[astrosohbet]

Ana rahmine düşen bir tohumun ilk deneyimi karanlıkla çevrili bir sıvı içinde barındığıdır. Burada korunur, beslenir, büyütülürüz. Burasının bizim en güvenli sığınağımız olduğu duygusu bilinçaltına kaydedilir. Yetişkin bir insan olduğumuzda bile dünyanın gerçekleriyle başa çıkmakta zorlandığımızda ilk tepkimiz bilinçsizce ana rahmine kaçmaktır. Fazlasıyla hassas, alıngan ve duygusal olan Yengeç burcu insanları ve doğum haritasında yoğun Yengeç burcu özellikleri olan insanlar için bu tehlikeli bir tuzağa dönüşebilir. Çünkü özü ince bir zarla çevrili sıvılar-salgılar peltesi olduğundan, sert kabuğu onun dünyaya gelirken beraberinde getirdiği ana rahminden başka bir şey değildir. Dış dünyayı tehlikelerle dolu, güvensiz bir yer olarak algıladığı için kendini savunmak ve korumak adına kabuğuna sıkı sıkıya yapışır. Ancak büyümek kaçınılmazdır ve küçük kabuk zamanla dar gelmeye başlar.

Yengeç’in daha büyük bir kabuğa geçebilmesi için korkularıyla yüzleşmesi gerekir. Büyümek her yaşta çilelidir. Sancılıdır. Ve acı çekmeden büyümek mümkün değildir. Kabuk değiştirme aşamasında “Bir martı tarafından yutulma” riski bir ömür boyu sürecek “fobi”ye dönüşebilir.Oysa küçük kabuğunu (Ana rahmi) ni terk edip daha büyük kabuğa (Evrenin rahmi) geçmeye cesaret ettiğinde sağlıklı bir şekilde büyümeyi başaracaktır.

Alıntı => Nazan Öngiden