[ekinoks]

Burçlarla ilgili Üçlemeler

Eskiler, burçların dört gruba ayrılması ve bu dört grupta da üçer burç bulunması olgusuna büyük bir önem atfederlerdi ve bu tasnifi, unsurlar şeklinde kadim bir tasnif olarak düşünürlerdi: Ateş, Su, Hava ve Toprak.

Eskiler, gökyüzünün fiziksel kuvvetler üzerinde baskın bir etkisi olduğunu öğretirlerdi. Tüm canlı varlıklar gibi, yeryüzünün madde katmanlarının hâlleri de bu etkiden muaf değildi, katı hâldeki her şeye Toprak, sıvı hâldeki her şeye Su, gaz hâldeki her şeye Hava ve her çeşit kuvvet gösterimine de Ateş adını vermeleri bu yüzdendi. Bu terimlerin, Toprağı ya da yeryüzünün kendisini ya da bildiğimiz suyu ya da atmosferik havayı ya da bir fırının ateşini gösterdiğini düşünmek büyük bir hata olur. Bu gibi mecazî ifadeler, -antimona toprak denilmesi, konyaka "Hayat Suyu" (Eau-de-Vie, Fr.) denilmesi, şarap Havası (şarap Ruhu) ya da felsefî Ateş gibi,- bilgisi olmayan kişilerde bir kavram uyandırabilmek amacıyla kullanılmıştır.

Maddenin bu çeşitli hâlleri sembolik olarak üçgenlerle gösterilir. Ateş, yukarı doğru ancak tepesi kapatılmamış bir üçgenle; Hava, yukarı doğru ve tepesi kapalı bir üçgenle; Su, ucu aşağı dönük ve kapatılmamış bir üçgenle; Toprak ise aşağı dönük ve ucu kapatılmış bir üçgenle gösterilmektedir.

Artık, The Light of Egypt (Mısır'ın Işığı) kitabının yazarı olan inisiyenin, üçleme konusunda söyleyeceklerini rahatlıkla anlayabilirsiniz.

Dört üçleme, evrenin dört temel yönünü simgeler. Bizim için, kendi dışsal ve içsel düzlemimizde, pusula ve haçla temsil edilen uzayın dört karşıt yönünü anlatırlar (haçın tüm zaman ve çağlarda kutsal telakki edilen bir simge olması bundan ileri gelir). Dört okült element de aynı şekilde simgelenir: Ateş, Toprak, Hava ve Su. Bu elementlerden her biri, gökyüzünün belli bir çeyreğine karşılıktır. Böylece, Ateş üçlemesi, Pozitifazot'a karşılıktır ve gün doğumunda parlak, alevli doğu ufkuyla temsil edilir. Bu, günün başlangıcıdır. Benzer biçimde ilksel, eriyik ateşi de eşyanın bugünkü düzeni ya da bizim yerküremiz için başlangıç ya da ilk koşuldur ve ısı ilkesinin kalori cinsinden düşünülmesinden de sorumludur. Çünki gezegenlerin yüzeyindeki tüm hareketli varlıkların hayvani, yaşamsal kuvveti ondan sorulur.

Entelektüel düzlemde, Ateş, istekliliği, hayvani cesaret ve gözü karalığı, eylem ve etkinliğe dair tüm şeyleri simgeler. Yüksek (ezoterik) düzlemde ise, Ateş, anlamın içsel olarak idrakine ve üçlemede sergilenen eylemlerin önemine işaret eder; Koç, Aslan ve Yayın üç terimini ateş anlatır; Koç, entelekttir; Aslan, duygulardır; Yay ise entelekt ve duyguların ürünüdür, ikisinin dışsal sonucu ya da bütünlüğüdür; öyle ki bu, ne biri ne de ötekidir; ancak ikisinin bir olduğu yerdir.

Toprak üçlüsü, donmuş, hareketsiz kuzeyi anlatır. Katılığın, sertliğin, kristalleşmenin ve ölümün sembolüdür. Dışsal duyuların en dıştaki ve en kolay algılanabilen tüm fenomenleriyle, katılarla, metallerle, dokumalarla ilgilidir.

Toprak, entelektüel düzlemde, katıların birbiriyle olan ilişkileriyle bağlantılıdır ki, biçim, oran, ses, vb. gibi şeyler bu şekilde evrimleşmiştir. Yeryüzünün bağırsaklarından atılan metaller ve bunların sonucu olan ticaret, sanat ve endüstriler için de aynı şey geçerlidir. Ezoterik olarak, toprak üçlüsü toprakla ilgili etkinliklerden evrimleşmiş ruhsal niteliklerin idrakine işaret etmektedir. Daha doğrusu, üç mistik terimde ifadesini bulan üç katlı bir oluşumun tek bir ruhsal niteliği söz konusudur. Boğa, sabırla yürütülen çalışmalar yoluyla hizmet ya da bu tarz bir ruhu, Başak oluşum ve yeniden oluşumu, Oğlak ise Boğa ile Başak'ın birliğinin bir sonucunu ifade eder ki bu, varoluş spiralinde ya daha yüksek bir düzleme ya da varlığın karanlık bölgelerine doğru inerken daha alt bir düzleme işaret eder ve bu ikinci konumda çok daha dünyevî, katı ve ölüdür.

Hava üçlüsü, batıyı temsil eder. Burası batan güneşin bölgesidir; günün ölümünü temsil eder. Sonraki bir günün yegane vaadi budur: daha yüksek bir düzleme doğru ilerleyiş. Bu daha parlak gün, hava üçlüsünce temsil edilir ve dışsal düzlemde insan yaşamının rahipsel, politik ve sosyal ilişkileriyle alâkalıdır. Yani, bu ilişkilerin çok daha yüksek niteliklerini temsil eder. Bu nedenle, görünmez unsur olan havayla simgelenir. Hava, aynı zamanda devinimin de büyük vasıtasıdır. Havanın ezoterik önemi, bir tek gerçek ilmin arkanasında (gizeminde) kapsanır. Önce İkizler'in dışsal bilgisi alındıktan sonra, içsel ilim, ikilemenin ayar ya da dengesine (Terazi) ulaşır. Bu suretle uyum ve bilgeliğin tan rısal dengesi içinde tamamıyla birbirine karışırlar. Böylece hem sosyal hem de fiziksel anlamda, her şeyi yerinden eden tufan ve felâketler değil, sadece barışçıl sonuçların köpüklü dalgaları (Kova, Akvaryus) ortaya çıkar. Aksi takdirde, dışsal ile içsel, birbirlerine düşman ve mutlak biçimde ayrı, ikili kuvvet şeklinde çatışır ve bir olanın iki biçimi, aynı ebedî hareketin cepheleri şeklinde buluşamamış, evrenin tek yaşamına varamamış olurlar.

Su üçlüsü, güneyin simgesidir ve topraksı kuzeyin tam olarak karşıtıdır: Donmuş ve erimiştir, sertleşmiş ve sıvılaşmıştır. Kristalin diğer biçimlerde yenilenişi ve ölümün yaşama yeniden dirilişidir. Su üçlüsü, karşıtları ve çelişkileri ayarlamak için doğadaki muntazam çabayı ve özellikle sıvılarda görülen kimyasal değişimlerin ve yakınlıkların oluşumunu gösterir. Ve suyun büyük ayrıştırıcı özelliğinde, yani kendi düzeyini arayışında mükemmelen simgelenmiş olur. Beşerî yaşamın dışsal düzleminde su üçlemesi sevgi­ye işaret eder; cinselliği de anlatır (Akrep ve Mars); aynı zamanda da evlâttır (Balık). İkinin birliğinin dışsal sonucudur (sevgi ve cinsellik). Çok daha ezoterik düzlemlerde, Yengeç, yaşamın direşkenliğini simgeler, dolayısıyla ölümsüzlük isteğini de anlatır. Bu cinselliğin gizemlerinin bilgisi (Akrep ve Mars) ya da üreme ve yeniden üremenin bilgi­siyle bir araya geldiğinde, ölümsüz ruhu, dünyasal yolculuğun ve maddesel bedenlenmelerin (reenkarnasyon) sonuna götürür. Bu, eksik yarısı Balık'la birleşmesidir. Ve bu, göksel ekvatorda (denge), birbirine bir iple (sevgi ipiyle) bağlı iki balıkla gösterilmiştir. Ekvatora yeniden ulaştıktan ve maddenin alt kemerinden geçtikten sonra, ruh bir kez daha ebedî şuurlu yaşamın ruhsal yoluna yeniden girmiş olur.

Artık okuyucu, dört büyük üçlünün sadece insan bedeni ya da mikrokozmostaki farklı nitelik dizileri olduğunu algılayacaktır; ayrıca Zodyak'ın on iki burcu, yıldızsal planisferin arşetipik insanı Adam Kadmon'un mistik önemine de işaret eder.

Böylece, Koç, başı, beyni ve ateşsel iradeyi yönetir. Boğa, boynu, gırtlağı ve kulakları yönetir, çünki dinlemek, itaatkâr bir hizmet demektir, ikizler elleri ve kolları ya da yansıtmacı ve yönetici güçleri idare eder. Yengeç göğüs, bağır ve ciğerleri yönetir ki bu da yaşamı ve sevgiyi simgeler.

Aslan kalp ile çeşitli duyguları; Başak boşaltım organlarını, göbeği ya da anaç, şefkatli ve formüle edici nitelikleri; Terazi bedenin but kısmını ya da fiziksel gücü, zihinsel yetenekleri dengeleme gücünü; Akrep, üretim organları ve üremeyle ilgili nitelikleri; Yay kalçalarla diz üstü bölgeleri, iradî kuvvetlerin ve göçsel niteliklerin temelini ya da merkezini yönetir; Oğlak dizleri, üstün güçlere itaatin mütevazi köşe taşlarını yönetir; Kova bacakları, ayak bileklerini ya da hareket ve oynarlığın etkin güçlerini idare eder ve son olarak da Balık, ayakları, tüm iskeletin temelini yönetir ki, ayaklar büyük insan tapmağı yere devrilmesin diye kendi dengesini yardım almaksızın bulmalı ve korumalıdır. Bu nedenle ateşle başlar ve suyla bitiririz. Bunlar beşerî mıknatısın iki kutbunu oluştururlar.

Not: Yukarıdaki ifadelerin göksel uygulamasını elde etmek için, tüm noktaların tersine çevrilmesi gerekir. Yani Kuzey, Güney olur; Doğu, Batıya dönüşür, vb.

( İnisiyeler İçin Astroloji - Papus )