[vivienleigh]

her birimiz çelişik duygular ağı oluşturuyoruz..anılar ve önseziler yakamızı bırakmıyor…hayallerle umutlanıyoruz..seviyoruz korkuyoruz yaratıyoruz..hayatın trajedisini biliyoruz .ama doksanla gitmemiz gereken yerde yüzotuz yapıyoruz diye trafik polisi bizi durduğunda tüm bunları ona açıklama olanağımız yok ..dünyada verimli olabilmek için kendimizi sadeleştirmemiz gerekiyor ..ruhumuzun tüm zenginliğini aerodinamik bir forma dönüştürmemiz gerekiyor..bu dönüşüm gerçekte ne olduğumuzun soluk bir yansıması olabilir..ama başka seçeneğimiz yok..gerçek benliğimizle karşılaştırıldığında bu iki boyutlu luk çok yavan görünse bile ,yaşam bir kişiliğimiz olamsı konusunda ısrarlıdır.ve kişilik her zaman oynadığımız bir roldür ,her zaman asıl bizden daha azdır ..kişilik her zaman bir maskedir..
birinci ev içsel ihitiyaçlarımıza en iyi hizmeti veren dışsal ifademizi en uygun maskemizi sembolize eder .onu duyarlı bir şekilde yanıtladıkça kendimizi daha güçlü ve yoğun hissederiz.özerklik kendimizi tanıma ve kendi yaşamımız üzerinde otorite olduğumuz duygusunu hissederiz.
yükselen burç dışsal kişiliği oluşturma .onu yaratmak için bir araya gelen güçler daha karmaşıktır..daha ziyade derindeki materyali çeşitlendirerek ve ifadelendirerek doğum haritasının bütünlüğünü hareket dünyasına kanalize eder.örneğin çekingen içe dönük bir haritaya sahi –satürnü güçlü ,yengeç burcu –bir kadın yükselen yay diye partinin en neşeli insanına dönüşmez.
ancak ilk karşılaşmada suskunluğunun derinliği aşikar değildir.birinci evi haritasının geri kalan bölümlerinin özellikleriyle çeşnilendirilmiş bir şekilde ,neşeli ama mesafeli bir tavır yaratır.eğer yay yükseleni aşırı güçlü bir aslan burcu kişiliğe yerleştirirsek cenazede fıkra anlatan bir insanla karşılaşırız.
eğer akıllılığı mantıklı ve amaçlı davranış biçimleri sergilemek olarak tanımlarsak ,yükselenburç deliliğin panzehiridir.ona güçsüz bir yanıt insanın deli ve bağlantısız gibi hissetmesine neden olur.insan aynı anda farklı insanlar olmaya çalışırken çelişkili roller içinde kaybolabilir.kuşku kararsızlık ve suçluluk duygusu böyle bir insanı sürekli rahatsız eder.hiçbirşey bir araya gelerek yerli yerine oturmaz ..rolünü unutmuş bir aktör gibi şaşkınlık ve beceriksizlik içinde kalır.
niçin? maskesi yoktur.ve dünya sahnesinde maskesi olmayan biri dilsiz ,yabancı ve görülmezdir.eğer verimli ve etkili bir birinci ev maskesi yaratmayı başaramazsak ,kim olduğumuz konusunda netliğimizi kaybederiz,hayatımız rayından çıkmış gibi olur.ve yaşamımız üzerindeki kontrolümüzü hissedemezsek korkarız.birinci eve özgü problemlerini çözümleyememiş –kimliği ve hedefleri bulanık –birisi genellikle korkusunu diğer insanlara zorbalık yaparak ifade eder.ben merkezcidir.kendi yaşamını kontrol edemediği için geri kalan her şeyi kontrol etmeye çalışır..
birinci evin başarısız uygulaması zorba mı doğurur..yoksa yüreksiz bir hayalperest mi..?bunu cevaplayabilmek için kişinin haritasını bir bütün olarak ele almamız gerekir.
içinizdeki gökyüzü kitabından