[Amarth]

Arkadaşlar yalnızlığa o kadar alıştım ki hiçbir şeye cesaret edemiyorum işsizlik ve aöf den de sınıf tekrarı haberini aldım zaten bir başak ın hayat amacı iş okul sorumluluk. Gecelek kaygısı var ve kendimi hep paçavra gibi hissediyorum. Yaşlı gibiyim resmen kıyıda köşede kalmış hayattan bezmiş. Motivasyonsuzluktan öleceğim. Benim sorumluluk düşüncem daha fazla var ve robot gibiyim adeta ama nedense uygulamaya gelince kafam dağılıyor mesela ders çalışmak yada kitap okumak çünkü endişeden ana odaklanamıyorum hep düşünüyorum koğuşta gibi. Kendimi normal insan gibi kabul etmiyorum yani sanki durmadan birilerine hizmet etmeliymişim gibi kendime bile hiç saygım yok yani varoluşum varlığım sanki önemli değilmiş gibi bir işe yaramazsam yaşamaya hakkım yokmuş gibi ve evet boşluk içindeyim ama he rşeyi o kadar büyütmem sosyallikten sıyrılmış olmam ve sosyal olsam da arkadaşlarımla hiç konuşmadan saatlerce dalıp durmamdan çok sıkıldım. Hep düşüncelerdeyim çünkü fazla zekadan ve sorumluluktan içsel hiçbir eğlence dürtü yok her mutluluğu yok ediyorum. Ben kendimi bildim bileli böyleyim bu şekildeyim ve doğuştan olan bir sorun bu bence bu yüzden kendimden çok sıkıldım kendimi düzeltemiyorum çünkü doğal bir hayat enerjim olmadığına inanıyorum robot gibi sanki ne kadar okursam ne kadar film izlersem yada kişisel gelişime kafa patlatırsam düzeleceğim gibi oluyor ama bunun sonu gelmiyor bir türlü. Ben o kadar mantıksalım ki herşeye nesnel bakıyorum gerçekten herşey tamamen nesel bunu kelimelerle anlatamıyorum. İçimde bir komut var aynı windows gibi msdos gibi git 4 bardaksu iç diyor git yemek ye diyor şmdi yatmalısın erken yatmalısın diyor yada şu yiyecekler senin için faydalı şu senin için zararlı 200 gram .. ye diyor yada 15 dakika tv izle sonra kalk maillerine bak sonrada kitap oku diyor. Hep komut veriyor. Bu yüzden hayatın tadını çıkarmanın yanından geçemiyorum zararlı yada kötü hiçbirşey yapamıyorum. İnsanlarla konuşmak bile gereksiz geliyor çünkü faydasız gereksiz olduğuna inanıyorum zaten içimden de gelmiyor konuşmak insani duygularım yok. Kız arkadaşım da olmayacak hiçbir zaman çünkü kendimi dışarı yansıtamıyorum o derece içte yaşıyorum kendimi bildim bileli ve bu dısarıdanda belli oluyor soğuk durgun ölü gibi bir tip. Hayattan bezmiş bir tip...