[eylülmavi]

venüs-pluto; aynen hz yunusun un dediği gibi ''sözüm el-gün için değil, sevenlere birr söz yeter, ben sevgimi söylemez isem, sevmek derdi beni boğar...''

ya kendin boğuluyorsun bu sevgi yoğunluğunda ya karşındakini boğuyorsun.. ama herkese karşı böylemi, sanmıyorum.. bende değil en azından.. venüs seçmesini biliyor, pluto kendi gibisini arıyor sanki..

bu kadar yoğunluğu bir tek kişiye hissettim.. ve resmen boğdum! ya o nu ya kendimi boğduğumu ne zaman farkettim, t-satürn vensü&plutomun üzerinden geçerken.. boğarken&boğulurken farkındamıydım, kesinlikle hayır.

t_satürn geçerlken ne oldu?

*sevgi gerekli miydi, olsada olurdu, olmasada..

*o na kavuşmaya değecek miydi, değmeye bilirdi de..

*o olmasada yaşanabilirmiydi, kesinlikle. ama olsa güzel olurdu

*hayatında ki tek öncelik miydi, belki en önlerdeydi ama bı sıraayı başka şeylerle paylaşıyordu..

*seviyor muydun? evet, biliyor muydu? evet.. daha da açıklamanın ne gereği vardı !

sonrasında, satürn bu yoğun sevginin üzerine ellerini koyup, sevginin benide onuda boğmasın aengel oldu.. ben boğuldumu farkedip, hava almaya başladıkça rahatladım; o sadece sevgi dolu olan akvaryumunda, sevgisiz kaldıkça, sevgi kaynağına daha bi sarıldı..

satürn yukardaki maddeleri ve bir çoğunu öğretip elelrini çekmeye başlarken; venüs&plüto, isterse, kendini ve karşıdakini boğmadan sevgiyi yaşayabileceğini, ve isterse bu sevgiyi bir silah gibi kulalnabileceğini öğrendi..