[dubletoprak]

benim yükselenim başak
başağın detaya dalarak bütünü kaybetme ve ana konudan uzaklaşarak derinlikte kaybolmasını o kadar çok yaşıyorum ki.... bir şeye başladığımda hatta yeni bir yere girdiğimde herşeyi parça parça görüyorum, yüzlerce küçük küçük ayrı fotoğraflar gibi, ve hepsinin detaylarına ayrı ayrı takılıyorum, bütüne ulaşmakta kendi kendime kalırsam çok zorlanıyorum, ancak birinin dürtmesiyle kendime geliyorum, bu anlamda yükselenimin bu tarafından hiç memnun değilim, kafamda milyonlarca küçük odacık var ve içlerinde ayrı ayrı bilgiler duruyor gibi hissediyorum çünkü.
Detayların içinde yakaladığım keyif ise bambaşka tabi, bütünü görerek detayları kaçıranların o keyiften yoksun kalmasına da üzülüyorum ;)