[marskovası]

Paulo Coelho Elif kitabında arkadaşının ona "hadi dilenelim" demesiyle şunu keşfeder, bu da bana akrebi hatırlatır. Dilensem istemeyi öğrenir miyim?

Ne var ki büyük bir cömertlik ve sevgiyle sunulsa bile yardım kabul etmeyi kendine yediremeyen birçok insan tanırım. Anlaşılan pek çokları, sanki başka birine bağlı olmak ayıpmış gibi, yardım görmeyi küçük düşmek addediyor. Böyleleri “Başkalarına muhtaç olursam işimi bileğimin hakkıyla beceremediğim düşünülür,” diyorlar içlerinden. Ya da “bugün kepçeyle verirse yarın sapıyla gözümü çıkarır.” Ve hatta en beteri: “Ben bu iyiliği hak etmedim.”